Eenvoudige baarmoedermanipulator Morcellator Set Voor Gynecologie Hysterektomie / Uterectomie 250mm Lengte

5 Bedrijfsshow

FAQ

Welke patiënten komen niet in aanmerking voor minimaal invasieve gynaecologische chirurgie?

Gerelateerd rapport: Patiëntrichtlijnen voor laparoscopie en hysteroscopie van de American Society for Reproductive Medicine

Op basis van meerdere bewijzen zijn de volgende patiënten niet geschikt voor minimaal invasieve gynaecologische chirurgie:

Patiënten met ernstige inwendige en chirurgische complicaties die geen chirurgische ingrepen kunnen verdragen: Deze patiënten kunnen de risico's en de stress van een operatie niet verdragen vanwege hun slechte fysieke conditie.

Patiënten met acute bekkenontsteking en vaginale ontsteking: Tijdens de acute fase kunnen de infectiesymptomen van de patiënt verergeren, waardoor de moeilijkheidsgraad en het risico van een operatie toenemen.

Patiënten met actieve baarmoederbloedingen of ernstige bloedarmoede: Deze aandoeningen verhogen het risico op bloedingen tijdens de operatie en kunnen het herstel na de operatie beïnvloeden.

Patiënten met een normale zwangerschap: Er is een hoog risico op een operatie tijdens de zwangerschap. Daarom wordt aangeraden om minimaal invasieve gynaecologische chirurgie te vermijden tijdens deze periode.

Patiënten met een recente voorgeschiedenis van perforatie van de baarmoeder: Deze patiënten kunnen een psychologische belasting ervaren als ze opnieuw een soortgelijke operatie moeten ondergaan, en het operatierisico is hoog.

Patiënten met invasief baarmoederhalskanker of genitale tuberculose die niet met tuberculosemiddelen zijn behandeld: deze ziekten vereisen speciale behandelmethoden en zijn niet geschikt voor conventionele minimaal invasieve chirurgie.

Acute patiënten met hart-, lever- en nierfalen: De fysieke conditie van deze patiënten laat geen enkele chirurgische ingreep toe, inclusief minimaal invasieve chirurgie.

Voor patiënten bij wie de operatie meer gericht is op het verlichten van symptomen dan op een radicale behandeling en die de behandeling psychisch niet goed verdragen: deze patiënten kunnen een langdurige behandeling en vervolgbehandeling na de operatie mogelijk niet verdragen.

Patiënten met submucosale myomen met een diameter van minder dan 5 cm: Hoewel een operatie in sommige gevallen overwogen kan worden, wordt dit doorgaans niet aanbevolen als eerste keuze van behandeling.

Patiënten zonder vruchtbaarheidsvereisten: Voor patiënten die duidelijk aangeven dat zij geen vruchtbaarheidsbehoud nodig hebben, kunnen andere niet-chirurgische behandelingen worden gekozen.

Patiënten bij wie de littekens in de baarmoederhals niet volledig vergroot kunnen worden: in dit geval kan de hysteroscoop niet soepel in de baarmoederholte worden gebracht en kan de operatie niet worden voltooid.

Bij patiënten met een te sterke kromming van de baarmoeder kan de hysteroscoop niet in de baarmoederfundus komen: ook dit komt door anatomische problemen, waardoor een operatie onmogelijk is.

Patiënten met een acute infectie van de geslachtsorganen: In de periode van de acute infectie moet de infectie vóór de operatie onder controle worden gebracht, anders neemt het risico op verspreiding van de infectie toe.

Patiënten met huidkanker, genitale kanker of een andere vorm van kanker: Deze patiënten komen niet in aanmerking voor een operatie vanwege een verzwakt immuunsysteem of andere ernstige ziekten.

Patiënten met neurologische aandoeningen zoals psychische aandoeningen, epilepsie en neurose: De neurologische problemen van deze patiënten hebben invloed op het chirurgische proces en het postoperatieve herstel.

Patiënten met ernstig hartfalen en coronaire hartziekten: Deze hart- en vaatziekten verhogen het risico op een operatie en dienen een operatie te vermijden.

Patiënten met infectieziekten en infectieuze huidziekten: Deze patiënten zijn gevoelig voor de verspreiding van ziekten via operaties en dienen een operatie te vermijden.

Vrouwen tijdens de menstruatie: Tijdens de menstruatie bevindt het lichaam zich in een bijzondere staat, die vatbaar is voor complicaties. Daarom wordt het afgeraden om tijdens deze periode een operatie te ondergaan.

Samenvattend kan worden gesteld dat artsen bij de keuze om minimaal invasieve gynaecologische chirurgie uit te voeren, uitgebreid rekening moeten houden met factoren zoals de gezondheidstoestand van de patiënt, het type ziekte en de ernst ervan. Patiënten met de hierboven genoemde contra-indicaties dienen zorgvuldig te worden geëvalueerd en er dienen andere geschikte behandelingsopties te worden toegepast.

Wat zijn de risico's en complicaties van minimaal invasieve gynaecologische chirurgie?

Hoewel minimaal invasieve gynaecologische chirurgie minder invasief is en een snel herstel kent, kent het nog steeds bepaalde risico's en complicaties. Hieronder staan ​​enkele veelvoorkomende minimaal invasieve gynaecologische chirurgieën en de bijbehorende risico's en complicaties:

Laparoscopische chirurgie:

Postoperatieve opgezette buik: ongemak veroorzaakt door gasophoping in de buikholte.
Diepe veneuze trombose: Langdurige bedrust kan leiden tot trombose van de aderen van de onderste ledematen.
Urineretentie: Mogelijk kunt u na de operatie niet normaal plassen en is een katheterisatie nodig.
Bloedarmoede als gevolg van bloedverlies tijdens de operatie: Hoewel de hoeveelheid bloedverlies meestal klein is, is in sommige gevallen toch een bloedtransfusie nodig.
Letsel aan de urinewegen: Als de blaas of de urineleider beschadigd is, kan nader onderzoek of een chirurgische behandeling nodig zijn.
Schade aan grote bloedvaten: Er kunnen ernstige complicaties optreden, zoals orgaannecrose.
Infectie: waaronder infecties in het bekken of wonden. Deze moeten snel behandeld worden om verspreiding te voorkomen.
Secundaire bloeding: Na de operatie kan er opnieuw een bloeding optreden, waarvoor spoedbehandeling nodig is.
Darmobstructie: Postoperatieve darmdisfunctie kan leiden tot darmobstructie, waarvoor chirurgische behandeling nodig is.

Hysteroscopische chirurgie:

Uteriene perforatie: Dit is de meest voorkomende complicatie van hysteroscopische chirurgie, met een incidentie van ongeveer 0,26% tot 0,58%. Perforatie kan bloedingen of andere orgaanschade veroorzaken.
Verklevingen: Na een operatie kunnen er verklevingen in het baarmoederslijmvlies ontstaan, die de vruchtbaarheid beïnvloeden.
Infectie: Inclusief intra-uteriene infectie en infectie in het bekken, waarvoor antibioticabehandeling nodig is.
Luchtemboliesyndroom: een ernstige complicatie die ontstaat doordat gas in de bloedsomloop terechtkomt. Het komt zelden voor, maar is wel extreem schadelijk.
Syndroom van overabsorptie van vocht door uitzetting van de baarmoeder: dit is gerelateerd aan de vloeistof die wordt gebruikt om de baarmoeder te laten uitzetten, wat longeffusie, bloedstolsels, etc. kan veroorzaken.

Colposcopie en lus-elektrochirurgische excisieprocedure (LEEP):

Bloedingen: komen vaak voor en zijn meestal mild, maar kunnen soms ernstiger zijn.
Infectie: komt niet vaak voor, maar moet toch voorkomen worden.
Brandwonden aan omliggend weefsel: zeldzaam, maar wees voorzichtig met schade aan omliggend weefsel door elektrocauterisatie.
Schade aan nabijgelegen organen: zoals schade aan de blaas, hiervoor is verdere behandeling nodig.
Diepe resectie verhoogt het risico op een miskraam of vroeggeboorte. Vooral voor vrouwen die een volgende zwangerschap plannen, is dit een potentiële risicofactor.

Andere voorzorgsmaatregelen:

Complicaties bij anesthesie, zoals hartziekten, beroertes en veneuze trombose, moeten vóór de operatie uitgebreid worden beoordeeld.
Schouderpijn: Sommige patiënten kunnen na de operatie last hebben van schouderpijn. Dit heeft te maken met de verdeling van koolstofdioxidegas in het lichaam.

Hoe beoordeel je of een patiënt geschikt is voor minimaal invasieve gynaecologische chirurgie?

De evaluatie of een patiënt geschikt is voor minimaal invasieve gynaecologische chirurgie vereist uitgebreide overweging van meerdere factoren, waaronder pathologisch type, klinische fase, leeftijd van de patiënt en gezondheidsstatus. Hieronder volgen gedetailleerde evaluatiestappen:

Pathologisch type en gradatie:

Bij baarmoederkanker moeten vóór de operatie de familiegeschiedenis, een algemene evaluatie en comorbiditeitsgeschiedenis, een geriatrische beoordeling (indien van toepassing), een klinisch onderzoek (inclusief onderzoek van het bekken) en een vaginale of rectale echografie of MRI van het bekken onder deskundig advies worden uitgevoerd.
Minimaal invasieve chirurgie voor baarmoederhalskanker moet worden geselecteerd voor gevallen met een laag risico, zoals kleine laesies, goed gedifferentieerd en zonder diepe stroma-infiltratie; voor gevallen met een hoog risico wordt laparotomie aanbevolen
.
Klinische stadiëring:

Voor ziekte in een vroeg stadium is de voorkeurs minimaal invasieve chirurgie voor patiënten met hoog-risico endometriumkanker. Elke abdominale tumorlekkage, inclusief tumorruptuur of cysten, moet worden vermeden.
Lymfeklierstadiëring: Voor patiënten met een laag-risico/intermediair-risico ziekte, kan een schildwachtklierbiopsie worden overwogen voor stadiëring. Als er geen spierinvasie is, kan systematische lymfeklierresectie worden weggelaten. Voor patiënten met een hoog-risico/hoog-risico ziekte, moet lymfeklierstadiëring worden uitgevoerd.

Gezondheidsstatus van de patiënt:

Anesthesieklinieken moeten worden geëvalueerd en gescreend. Ook moeten er normen worden opgesteld om de veiligheid van de patiënt te waarborgen.
Voor ovariële preservering en salpingectomie wordt ovariële preservering aanbevolen bij premenopauzale vrouwen jonger dan 45 jaar zonder duidelijke ovariële of andere perifere aandoeningen.

Geïnformeerde toestemming:

Patiënten moeten worden geïnformeerd over de laatste onderzoeksvoortgang, de voor- en nadelen van minimaal invasieve chirurgie en laparotomie, en moeten worden uitgelegd dat laparotomie op dit moment nog steeds de veiligste optie is.
Zorg voor volledig geïnformeerde toestemming en respecteer de keuze van de patiënt.

Kwalificaties van artsen:

Minimaal invasieve chirurgie voor gynaecologische maligniteiten moet aan strenge toegangseisen voldoen. Gynaecologische tumorchirurgie mag niet worden uitgevoerd door artsen die nog in opleiding zijn of een ongekwalificeerde opleiding hebben gevolgd.

Overige beeldvormende onderzoeken:

Afhankelijk van de klinische en pathologische risico's dienen aanvullende beeldvormende onderzoeken te worden overwogen om metastasen in de eierstokken, lymfeklieren, het peritoneum en andere plekken te beoordelen.

Indicaties voor een operatie:

Bij goedaardige aandoeningen is laparoscopische chirurgie met één poort (LESS) een belangrijke indicatie. Met de ontwikkeling van de technologie zal LESS een belangrijke positie innemen op het gebied van gynaecologische chirurgie.

Hoe lang duurt het herstel na een minimaal invasieve gynaecologische operatie doorgaans?

De herstelperiode na minimaal invasieve gynaecologische chirurgie is meestal kort. Volgens meerdere bewijzen heeft minimaal invasieve chirurgie een kleine incisie (0,5 tot 1 cm), laat het bijna geen littekens achter, heeft het minder pijn na de operatie en vermindert het de schade aan organen en functionele interferentie aanzienlijk.

Specifiek kunnen patiënten doorgaans binnen 3 tot 5 dagen na minimaal invasieve chirurgie uit het ziekenhuis worden ontslagen. Dit in vergelijking met traditionele open chirurgie, waarvoor een ziekenhuisopname van 7 tot 15 dagen en een langzamer herstel vereist is. Bovendien veroorzaakt minimaal invasieve chirurgie doorgaans geen bloedingen of is de hoeveelheid bloedingen zeer gering, wat het comfort van de patiënt verder verbetert.

Echter, voor bepaalde typen minimaal invasieve gynaecologische chirurgie, zoals laparoscopisch geassisteerde vaginale hysterectomie (LAVH) of laparoscopisch geassisteerde partiële hysterectomie (LASH), kan de herstelperiode 2 tot 4 weken zijn. Gedurende deze tijd moeten patiënten activiteiten zoals zware inspanning, zwaar tillen en zwemmen vermijden en de instructies van de arts voor geschikte activiteiten en zorg opvolgen.

Samengevat bedraagt ​​de herstelperiode na minimaal invasieve gynaecologische chirurgie doorgaans 3 tot 5 dagen, maar bij sommige complexere operaties kan een langere herstelperiode nodig zijn, doorgaans 2 tot 4 weken.

Wat is het succespercentage van minimaal invasieve gynaecologische chirurgie bij patiënten met een voorgeschiedenis van baarmoederperforatie?

Er zijn geen duidelijke gegevens over het succespercentage van minimaal invasieve gynaecologische chirurgie voor patiënten met een voorgeschiedenis van baarmoederperforatie. Er kan echter wel wat relevante informatie worden geanalyseerd uit de informatie die ik heb doorzocht.

In een artikel in het tweemaandelijkse tijdschrift Public Health and Preventive Medicine werden de klinische gegevens van 14 patiënten met baarmoederperforatie tijdens hysteroscopische chirurgie geanalyseerd. De resultaten lieten zien dat de incidentie van perforatie 64,29% bedroeg.

Hieruit blijkt dat perforatie van de baarmoeder een relatief veel voorkomende complicatie is bij hysteroscopische chirurgie, vooral in gevallen met een voorgeschiedenis van chirurgie of andere risicofactoren.

Aan de andere kant lieten de resultaten van de klinische proef met het laparoscopische chirurgische systeem met één poort (klasse III), zoals genoemd in het technisch beoordelingsrapport voor de registratie van medische hulpmiddelen, zien dat het chirurgische succespercentage 100% was, het 95%-betrouwbaarheidsinterval (93,84%, 100%) was en de ondergrens van het 95%-betrouwbaarheidsinterval van het chirurgische succespercentage groter was dan 89%.

Deze gegevens gelden voor een specifiek type minimaal invasief chirurgisch systeem en geven niet specifiek aan of het om patiënten met een voorgeschiedenis van baarmoederperforatie gaat.

Op basis van bovenstaande informatie kan worden vastgesteld dat patiënten met een voorgeschiedenis van baarmoederperforatie mogelijk een hoger risico lopen en meer complicaties ondervinden bij minimaal invasieve gynaecologische chirurgie, ook al zijn de specifieke statistische gegevens niet volledig consistent.

Hoe ga je om met patiënten in de acute fase van hart-, lever- en nierfalen tijdens minimaal invasieve gynaecologische chirurgie?

Bij de behandeling van patiënten in de acute fase van hart-, lever- en nierfalen voor minimaal invasieve gynaecologische chirurgie, is het noodzakelijk om veel factoren te overwegen en overeenkomstige maatregelen te nemen. Hieronder volgt een gedetailleerde behandelmethode:

Preoperatieve evaluatie en voorbereiding:

Uitgebreide evaluatie: Voer een uitgebreid lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek uit bij de patiënt, inclusief bloedonderzoek, urineonderzoek, nierfunctietest (zoals creatinineklaring en ureumstikstof in het bloed), elektrolytenbalans, enz.
Beheersing van onderliggende ziekten: Bij patiënten met diabetes moet de bloedsuikerspiegel worden gereguleerd en moet worden overgegaan op subcutane injectie van kortwerkende insuline. Bij patiënten met bijnierschorsinsufficiëntie moet hydrocortison vóór de operatie worden gebruikt en moet dit worden voortgezet totdat de stressreactie van de operatie voorbij is. Daarna kan de behandeling worden stopgezet.

Intraoperatief management:

Zorg voor een stabiele bloedsomloop: Bij patiënten met acuut hartfalen moeten geschikte medicijnen worden gebruikt om een ​​stabiele bloedsomloop te behouden, zoals diuretica, ACE-remmers of bètablokkers.
Bewaking van de vitale functies: Houd de bloeddruk, hartslag, ademhalingsfrequentie en zuurstofsaturatie van de patiënt nauwlettend in de gaten en signaleer en behandel mogelijke complicaties onmiddellijk.

Postoperatief management:

Niervervangende therapie: Voor patiënten met acuut nierfalen worden dialyse of andere niervervangende therapiemethoden geselecteerd op basis van de ernst van de ziekte. Vroege diagnose en tijdige interventie zijn essentieel.
Ademhalingsondersteuning: Bij patiënten met ademhalingsfalen wordt indien nodig mechanische beademingsondersteuning geboden om een ​​adequate gasuitwisseling te garanderen.
Voedingsondersteuning: Aanvullende calorieën, eiwitten en vitaminen ter bevordering van postoperatief weefselherstel en wondgenezing.

Omgaan met bijzondere situaties:

Vermijd operaties met een hoog risico: Probeer in de acute fase operaties met een hoog risico, zoals puncties of snijwonden, te vermijden om de kans op postoperatieve complicaties te verkleinen.
Psychologische zorg: Patiënten informeren over ziektegerelateerde kennis, anesthesie- en operatiegerelateerde kennis, patiënten begeleiden bij het uitvoeren van relevante adaptieve oefeningen vóór een operatie, stoppen met roken, zorgen voor een goede mondhygiëne en warm blijven, etc.

Voor meer foto's en details kunt u contact met mij opnemen:
Bedrijfsnaam: Tonglu Wanhe Medical Instruments Co., Ltd.
Verkoop: Sue