Endoscoopbrug voor enkelkanaalsystoscopie Biopsie Forceps Op maat

Veelgestelde vragen

Wat zijn de postoperatieve complicaties en het risicobeheer van urologische chirurgische instrumenten?

Postoperatieve complicaties en risicobeheersing van urologische chirurgische instrumenten is een complex en veelzijdig onderwerp met meerdere soorten operaties en verschillende complicaties.Hieronder volgt een gedetailleerde analyse van deze kwestie op basis van de gegevens van de:

1Veel voorkomende postoperatieve complicaties
Complicaties van laparoscopische chirurgie:

Onderhuidse emfyseem: Dit is de meest voorkomende milde complicatie bij laparoscopische chirurgie, die meestal geen behandeling vereist en kan worden opgenomen en verdwijnen vanzelf.
Infectie door incisie: Deze complicatie moet tijdig worden behandeld om verdere infectie te voorkomen.
Peritoneale scheur: Het is ook een veel voorkomende complicatie en moet tijdig worden hersteld wanneer deze wordt ontdekt.
Vasculaire letsel: met inbegrip van grote bloedvatenletsel, zoals letsel aan het distale einde van de buikaorta, de onderste hollevena en haar takken, is de algemene incidentie 0,5% tot 3,0%,wat een ernstiger complicatie is.
Complicaties van een open operatie:

Open bijnierenoperatie: Het kan omringende organen beschadigen, zoals de darmen en bloedvaten.
Open radicale prostatectomie: Het kan de sigmoïde dikke darm en de retropubische vaatplexus beschadigen.
Andere veel voorkomende complicaties:

Postoperatieve urineweginfectie: dit is een zeer veel voorkomende complicatie bij urologische chirurgie. De lichaamstemperatuur, roodheid, zwelling, pijn en drainage van de patiënt moeten nauwlettend worden gecontroleerd.en deze symptomen moeten tijdig aan de arts worden gemeld.
Thrombose: Een van de veel voorkomende complicaties van de perioperatieve periode is diepe veneuze trombose (DVT) en pulmonale trombo-embolie (PE).
Metabole complicaties: zoals zoutverliessyndroom en metabole acidosis.
Blaasstenen, stenosis van de urethra/rectum, spontane scheuringen, hernia en fistel, enz.
2- Risicobeheer en preventieve maatregelen
Preoperatieve voorbereiding en evaluatie:

Verricht een gedetailleerd lichamelijk onderzoek om ervoor te zorgen dat de patiënt geen duidelijke chirurgische contra-indicaties heeft, zoals oraal gebruik van anticoagulantia en eerdere chirurgische geschiedenis.
Bereid specifieke chirurgische hulpmiddelen en materialen voor, zoals gereedschap voor vasculaire reparatie, en train het medisch personeel volledig om verschillende onverwachte situaties te behandelen.
Postoperatieve behandeling en zorg:

Medische instellingen moeten een goed werk doen in postoperatieve transferverbinding, onmiddellijke evaluatie, herstelmanagement en ontslagbegeleiding,en de postoperatieve veiligheidsrisico's zoveel mogelijk te elimineren.
Voorkomende maatregelen zoals het gebruik van niet-absorberende hechtingen, regelmatig spoelen van de katheter en het handhaven van de darmdoorlatendheid werden gebruikt om het optreden van complicaties te verminderen.
De patiënten in de observatiegroep kregen behandeling voor complicaties en de resultaten toonden aan dat de incidentie van postoperatieve complicaties laag was.de pijnscore van de incisie en de ziekenhuisopname werden aanzienlijk verminderd, en de kwaliteit van leven score was hoog.
Behandeling van speciale complicaties:

Voor vasculaire letsel, snel overplaatsen naar open chirurgie voor behandeling.
Bij ureterbeschadiging is hechting of anastomose vereist om de continuïteit van de ureter te herstellen.
Bij massale bloeding, transurethraal resectie syndroom (TURS), urethraal strikture syndroom, enz. bij een TURP-operatie moeten passende preventieve en therapeutische maatregelen worden genomen.
Conclusies
Er zijn vele soorten postoperatieve complicaties van urologische chirurgische instrumenten, variërend van mild onderhuidse emfyseem tot ernstige vasculaire verwonding.zorgvuldig postoperatief beheer en effectieve verpleegkundige interventie, kan de incidentie van deze complicaties aanzienlijk worden verminderd en kan de kwaliteit van de patiëntprognose worden verbeterd.Medische instellingen moeten het postoperatieve risicobeheer versterken en het veiligheidsmanagementsysteem verbeteren om de veiligheid en het herstel van patiënten te waarborgen.

Wat is de nieuwste behandeling voor onderhuidse emfyseem in urologische chirurgie?

In de urologische chirurgie zijn de nieuwste behandelingen voor onderhuidse emfyseem onder meer de volgende:

Doorlopende zuurstofinhalatie met een lage stroom: Deze methode kan patiënten helpen bij het verdwijnen van onderhuidse emfyseem.De specifieke operatie is het inbrengen van een zuurstofinhalatiebuis met één gat in de neusholte voor zuurstofinhalatie met een lage stroom, en de invoegdiepte is ongeveer 0,5 tot 1 cm om ongemak en een smal uitademingskanaal te voorkomen.

Onderhuidse uitlaatmethode: bij elke verbandwisseling moet u met de palm van de hand op het onderhuidse emfyseem drukken om het gas weg te drijven.

Pauzeer de operatie en laat het pneumoperitoneum los.de operatie kan tijdelijk worden gestopt en het pneumoperitoneum kan worden losgelaten om het optreden van subcutane emfyseem te verminderen.

Eenlungelijke ventilatie: bij retroperitoneale laparoscopische chirurgie in de urologie kan het gebruik van eenlungelijke ventilatie de incidentie en de mate van subcutaan emfyseem aanzienlijk verminderen.In vergelijking met dubbele longventilatie, wordt de CO2-absorptie van de ventilatiegroep met een enkele long verminderd, waardoor subcutane emfyseem effectief wordt beheerd.

Hoe kunnen bloederingsrisico's na open radicale prostatectomie effectief worden voorkomen en beheerd?

Om bloederingsrisico's na open radicale prostatectomie effectief te voorkomen en te beheersen, moeten meerdere maatregelen grondig worden overwogen.Hieronder volgen gedetailleerde preventie- en beheersstrategieën:

Preoperatieve evaluatie en voorbereiding:

Voer een uitgebreide preoperatieve evaluatie van de patiënt uit, met inbegrip van een beoordeling van het bloederingsrisico.Beslis of de anticoagulantietherapie of de overbruggingstherapie moet worden stopgezet op basis van de resultaten van de evaluatie.
Belang hechten aan psychologische zorg, functionele oefeningen begeleiden om zich aan te passen aan postoperatieve omstandigheden, dieet aanpassingen en darmvoorbereiding versterken om bloeden tijdens de operatie te verminderen.
Kies de juiste chirurgische methode:

Overweeg laparoscopie of robot-assisteerde laparoscopie te gebruiken voor radicale prostatectomie, die de voordelen heeft van kleine operatieve incisies, lage bloeding,en een lage incidentie van postoperatieve complicaties.
Intraoperatieve bewerkingsvaardigheden:

Tijdens de operatie dient schade aan de bloedvaten zoveel mogelijk te worden vermeden om de bloeding te verminderen.het wordt aanbevolen voorzichtiger te handelen tijdens de operatie.
Postoperatieve behandeling:

Na de operatie dient de vloeistofvervanging en de volumevergroting en de anti-infectiebehandeling actief te worden uitgevoerd en dient indien nodig een bloedtransfusie te worden gegeven.De meeste kleine bloeden kunnen worden verbeterd met conservatieve behandeling.
Let op het versterken van de monitoring van de vitale functies, het onderhouden van de doorlaatbaarheid van elke drainagebuis en het onmiddellijk behandelen van mogelijke rectale verwondingen.
Routinevasten en onthouding van alcohol gedurende 2 tot 3 dagen, die op passende wijze kan worden verlengd bij vermoeden van rectale verwondingen.
Drugs- en mechanische preventieve maatregelen:

De intensiteit van de preventieve maatregelen moet worden aangepast aan het bloedingsrisiconiveau van de patiënt.voor patiënten met een laag risico, medicijnen of mechanische preventieve maatregelen worden niet aanbevolen.
Gebruik verwijderbare filters om veneuze trombo-embolie (VTE) te voorkomen en evalueer regelmatig het verwijderen van filters binnen een maand na de operatie.
Langetermijnbewaking en follow-up:

Ga door met de anticoagulerende therapie op basis van het risico op bloeden en trombose na de operatie, en volg regelmatig op om ervoor te zorgen dat de patiënt goed herstelt.

Wat zijn de vroege identificatie- en behandelingsstrategieën voor diepe veneuze trombose (DVT) na urologische operatie?

De vroege identificatie en behandelingsstrategieën voor diepe veneuze trombose (DVT) na urologische operaties omvatten de volgende aspecten:

Voor de operatie is het belangrijk om het risico op diepe veneuze trombose bij patiënten te beoordelen.onderliggende gezondheidsproblemen (zoals hart- en vaatziekten)De resultaten van de onderzoeksprocedures zijn gebaseerd op de resultaten van de onderzoeksprocedures van de Europese Commissie, de Commissie, de Raad en de Commissie.medisch personeel kan nauwkeurig bepalen wat het specifieke risiconiveau van DVT van de patiënt na de operatie is en de bijbehorende preventieve maatregelen formuleren.

In geval van vermoeden van DVT dient onmiddellijk een echografie van de onderste ledematen en bekkenzenen te worden uitgevoerd.Prostaatkankeroperatie en reimplantatie van het nierbekken kunnen het risico op DVT verhogen.

Behandeling:

Anticoagulerende therapie: Dit is een van de meest gebruikte behandelingen voor DVT, vooral wanneer DVT wordt vermoed of bevestigd,anticoagulerende therapie onmiddellijk nodig is om te voorkomen dat bloedstolsels losbreken en longembolie veroorzaken.
Mechanische trombectomie: Inclusief percutane mechanische trombectomie (PMT) is deze methode sneller en effectiever dan kathetergerichte trombolyse (CDT).
Thrombolytische therapie: Het gebruik van geneesmiddelen om bloedstolsels op te lossen is geschikt voor acute en subacute DVT in het midden en het hele ledemaat van de onderuitranden.
Andere interventiemethoden: zoals filterimplantatie, ballondilatatie, stentimplantatie en trombusaspiratie.
In sommige gevallen kunnen TED-slangen en sequentiële compressieapparaten worden gebruikt om DVT-symptomen te verlichten en het risico op het afbreken van bloedstolsels te verminderen.

Een zorgverzorgingsteam voor risicowaarschuwingen opzetten, regelmatige systematische training en leren voor alle leden organiseren, een risicobeoordeling van diepe veneuze trombose voor elke patiënt uitvoeren,en op basis van de beoordelingsresultaten gerichte preventieve maatregelen te nemen.

Wat zijn de nieuwe preventie- en beheersmaatregelen voor metabole complicaties na urologische chirurgie?

Momenteel zijn er verschillende nieuwe preventie- en beheersmaatregelen voor metabole complicaties na urologische chirurgie.Deze maatregelen zijn gericht op het verminderen van de postoperatieve stressrespons van de patiënt, het verbeteren van de interne omgeving van het lichaam en het optimaliseren van de voedingsstatus van de patiënt, waardoor het postoperatief herstel wordt bevorderd.

Volledige voedingsbeheersmodel:Dit model helpt patiënten te herstellen en ziekten na een operatie te behandelen door de postoperatieve stressrespons van de patiënt te verminderen en de interne omgeving van het lichaam te verbeteren, terwijl de voedingsstatus van de patiënt wordt verbeterd.

Versneld herstel na een operatie (ERAS): Dit programma legt de nadruk op een reeks gestandaardiseerde verpleegkundige maatregelen voor, tijdens en na een operatie.inclusief het stoppen met het gebruik van geneesmiddelen die complicaties kunnen veroorzaken zoals vasculaire endotheelgroeifactor (VEGF) remmersBovendien wordt natriumsulfaat aanbevolen om nefrotoxiciteit te voorkomen.en granulocytenkolonie-stimulerende factor (GCSF) wordt vermeden om matige tot ernstige bloedarmoede te voorkomen..

Bloedsuikerspiegelbeheersing en vloeistofbeheersing: Voor patiënten met diabetes is bloedsuikerspiegelbeheersing na een operatie bijzonder belangrijk.Het handhaven van een bloedsuikerspiegel van 110 mg/dl of lager kan de sterfte en sepsis aanzienlijk verminderenDaarom moet de bloedsuikerspiegel nauwlettend worden gecontroleerd en moeten na de operatie overeenkomstige preventiestrategieën worden genomen.

Monitoring en behandeling van dyslipidemie: bij niertransplantatiepatiënten moeten de bloedlipidespiegels vanaf de perioperatieve periode worden gecontroleerd,en geïndividualiseerde strategieën voor het beheer van bloedlipiden moeten worden geformuleerd op basis van de mate van metabole afwijkingen.Dit omvat regelmatige urine-proteïnecontroles en verhoogde testfrequentie op basis van familiegeschiedenis en ASCVD.

Preventie van urineweginfecties en andere cathetergerelateerde complicaties: langdurige inwoning van katheters kan leiden tot urineweginfecties, paarse urinezak syndroom,catheterobstructie en andere problemenDaarom moeten doeltreffende beheersmaatregelen worden genomen, zoals regelmatige vervanging van katheters, het schoon en droog houden van katheters, enz.

Vroege diagnose en behandeling: Bij ernstige complicaties zoals blaasperforatie en bacteriële infecties is een vroege diagnose en tijdige behandeling essentieel.aandacht moet worden besteed aan het risico van vitamine B12-tekort, die gepaard kan gaan met de verwijdering van de dunne darm en vele jaren kan duren.

Hoe kan het risico op vasculaire letsel bij urologische chirurgie snel en nauwkeurig worden beoordeeld en beheerd?

Bij urologische chirurgie is het van cruciaal belang om het risico op vasculaire letsel snel en nauwkeurig te beoordelen en te beheren.

Toepassing van diagnostische instrumenten:

Duplex echografie en CT-angiografie zijn veelgebruikte diagnostische methoden die effectief bloedvatletsel kunnen identificeren.

Bij grote abdominale vaatwonden wordt open chirurgie aanbevolen, waarbij de beschadigde bloedvaten met rechte naalden door de buikwand worden gehecht.

Intraoperatieve monitoring en evaluatie:

Controleer nauwlettend de in- en uitstroom van de perfusievloeistof om een vroegtijdige identificatie van vloeistofoverstroming te garanderen.

Beoordeel serum-electrolyten, zuur-basisbalans, zuurstofopname en controleer de luchtwegdruk, wat kan helpen om mogelijke complicaties vroegtijdig te detecteren.

Gebruik de zuurstofdruk verhoogd tot 20-25 mmHg en voeg indien nodig extra naalden in, terwijl u sponzen of verbanden gebruikt om druk op de wondplaats uit te oefenen.
Postoperatieve behandeling:

De toestand van de patiënt dient in de vroege postoperatieve periode nauwlettend te worden gecontroleerd, inclusief hartslag, bloeddruk en bewustzijnsniveau, en de kneuzingen, bloedingsvolume, pijn, enz.in de buik moet worden gevolgd.
Het is noodzakelijk om aandacht te schenken aan postoperatieve bloeding en bloedtransfusie en de nodige interventiemaatregelen tijdig te nemen.
Gegradeerde behandelingsstrategie:

Voor instabiele patiënten worden bijvoorbeeld verschillende behandelplannen opgesteld op basis van de stabiliteit van de patiënt en de specifieke manifestaties.onmiddellijke laparotomie of spoedbehandeling kan nodig zijnVoor stabiele patiënten kunnen observaties en selectieve vasculaire embolisatie worden uitgevoerd.
Bij zichtbare hematurie wordt een contrastverbeterde spiraal-CT-scan aanbevolen en wordt op basis van de resultaten de noodzaak van verdere angiografie en selectieve vasculaire embolisatie bepaald.
Voorzorgsmaatregelen:

Bij laparoscopische chirurgie dienen overhaaste operaties en onjuiste anatomische identificatie te worden vermeden om de incidentie van vasculaire schade te verminderen.
Gebruik passende instrumenten en technieken, zoals monopolaire of bipolaire elektrocoagulatie, om de bloedvaten effectief te sluiten.
Bijzondere behandeling:

Bij aanhoudende bloeding, vergroting van het hematoma of centraal hematoma veroorzaakt door penetrerende nierletsel of stomp letsel,een directe evaluatie nodig is en de noodzaak van een nefrectomie wordt bepaald op basis van de specifieke situatie.
Ureterale verwondingen worden meestal veroorzaakt door penetrerend trauma en moeten worden verdacht met beeldvorming studies om te voorkomen dat de diagnose te missen.

Voor meer foto's en details kunt u contact met mij opnemen:
Bedrijfsnaam: Tonglu Wanhe Medical Instruments Co., Ltd.
Verkoop: Emma
Tel: +86 571 6991 5082
Mobiele telefoon: +86 13685785706